Goed dan, mijn allerlaatste blog vanuit Amerika. Ik zal proberen het kort te houden, vrees dat dat niet gaat lukken, maar ik wil jullie er even op wijzen dat mijngraduation speechonderaan deze blog post staat!

De laatste schoolweek stond eigenlijk helemaal in het teken van deSeniors, zo hadden we op dinsdag de‘senior awards’. Tijdens deze award show word iedereen die besloten heeft naarcollegete gaan even in het zonnetje gezet, en worden ook descholarshipsuitgereikt.Scholarshipszijn geldprijzen voor het betalen van je studie aangezien studeren in Amerika niet echt goedkoop is. Veel universiteiten hebben zelfscholarshipsdie ze uitdelen om een bepaalde leerling binnen te slepen, maar ook als je erg goed in een sport bent of hele goede cijfers haalt kan jescholarshipskrijgen. Een man van het regionale nieuws hoorde dat ik naarcollegeging in Nederland en wilde me graag interviewen, natuurlijk zei ik dat dat geen probleem was dus ‘s avonds kreeg ik mijn10 seconds of fameop de TV. Wat natuurlijk iedereen gezien had…Awkward!De dag erna was‘move-up day',een traditie op OHHS. In de gymzaal heeft iedereen vaste zitplekken per jaar, zo zitten deseniorsrechts achterin, en dejuniorslinks achterin etc. Tijdens ‘move-up day' word iedereen doorgeschoven naar hun nieuwe hoek, en moeten de seniors in het midden van de gymzaal staan. Gezellig even met z’n allen huilen, en dan met alle seniors de deur uitlopen. Klinkt allemaal erg saai, maar het was vooral erg emotioneel omdat dit voor deseniorseigenlijk betekende dat hun highschool carrière over was. Die vrijdag was voor veel van deseniorsde laatste schooldag, helaas moest ik de volgende dinsdag nog terug komen, maar heb ik eigenlijk alleen maar films gekeken in het lokaal van mijn favoriete docent haha. (Op maandag waren we vrij want het wasmemorial day).

De week erna heb ik eigenlijk vooral met vriendinnen afgesproken, gehiked, en nog veel meer leuke dingen gedaan. Vrijdag gingen we met de hele band op het jaarlijkse band uitje, op naar een pretpark in Ohio! Slechts 6 uur rijden ;) Gelukkig sliepen we die nacht in een hotel, en de volgende ochtend moesten we optreden in het pretpark. Allerlaatste keer optreden in dat uniform… Natuurlijk was het 30 graden, dus bloedjewarm om te spelen. Dus na het optreden snel uniform uit en de rest van de dag in alle achtbanen in het pretpark geweest en savonds weer een lange rit terug in de bus. Fantastisch einde van het jaar!

Op woensdag 3 juni reden mijn gastouders en ik naar het vliegveld op papa, mama en Freke op te halen! Het voelde zo normaal, maar eigenlijk ook zo raar om ze opeens een knuffel te kunnen geven in plaats van naar elkaar zwaaien via Skype! Natuurlijk waren ze onwijs moe na een dag vliegen en tijdsverschil enzo, dus we hebben niet veel gepraat meer die avond haha. De volgende dag moest ik om 10 uur op school zijn voorgraduation practice. Jaja, we wonen in Amerika he, moet natuurlijk even geoefend worden zodat het tijdens de echtegraduationhelemaal vlekkeloos loopt. Belachelijk, maar goed, het was ook wel erg gezellig haha. Na een foto, een picknick en 2 uur lang oefenen met staan, zitten en lopen mochten we weer naar huis. ’s Avonds was debaccalaureate service,het is een soort kerkdienst maar helemaal gericht op de graduates. Degraduatesdie naar de dienst komen moeten dan ook hungown(die mooie jurk) aan. Het was 'pretty neat', zoals we dat hier zeggen, en ik ben blij dat ik geweest ben. Aansluitend was de Honor Grad Ceremony, iedereen die Cum laude, Magna cum laude en Summa cum laude geslaagd is krijgt bij deze gelegenheid zijn/haarstoleencords. Eenstoleis een soort v-nek kraag die je over je gown draagt, en decordsis een soort touwtje dat om je nek hangt. Decordskrijg je als je lid bent van deNational Honor Society, en destolegeeft aan of je bij de Summa (goud), Magna (zilver) of ‘gewone’ (wit) groep hoort. Bij mijn foto’s kan je zien waar ik het over heb, aangezien al mijn vrienden bij de Honor Grads horen dragen zij allemaal een stole en cords. Ook kwam ik er hier achter dat als ik wel had mogen meelopen met de rest van de leerlingen, dat ik nummer 9 van de 217 graduates zou zijn geweest. Oftewel ik zou Summa Cum Laude geslaagd zijn, wat een grap! Na de ceremonie heb ik pap, mam en Freke even een rondleiding gegeven door de school, en ondanks dat ik er helemaal aan gewend ben, vonden zij het nog steeds een heel erg vreemd idee dat er nergens ramen in het gebouw zaten haha.

Op de dag van graduation heb ik de familie meegenomen naar de beroemdeNew River Gorge Bridge, Summersville Lake, en natuurlijk moesten we even stoppen bij Walmart. Snel naar huis daarna, omkleden en op naar de school voorgraduation. Ik was enorm gespannen, maar toen ik besefde dat ik er niet meer onderuit kon was de spanning als sneeuw voor de zon verdwenen. Kom maar op! Na de ‘walk in’ moest ik als een van de eerste het podium op. Daar sta je dan, voor zo’n 2000 man, een speech te geven in een vreemde taal. Een heel speciaal moment dat ik nooit meer zal vergeten. Het ging erg goed en ik heb dan ook enorm veel complimenten gekregen van (onbekende) mensen. Nadat de rest van mijn klas over het podium was gelopen om hun diploma in ontvangst te nemen, de hoedjes in de lucht waren gegooid, en we allemaal weer van het veld af waren gelopen was het tijd voor tranen, knuffels en foto’s. Heel veel tranen, heel veel knuffels en heel veel foto’s. Niet alleen ik en mijn vriendinnen liepen te huilen als baby’s, ook de grote stoere jongens moesten een traantje wegpinken haha. Ik kan je vertellen, bijgraduationin Amerika komt veel meer kijken dan alleen een papiertje ophalen… Nagraduationwas het natuurlijk tijd voor degraduation parties. Snel ben ik even bij een vriendin binnengewipt om haar te feliciteren, maar 5 minuten later moesten we weer weg omdat ik ook mijn eigen feestje had, en alle gasten waren er al hihi. Mijn feestje was ook erg gezellig, en mijn Nederlandse familie heeft zo de kans gekregen om mijn Amerikaanse familie en vrienden van de familie te ontmoeten. Voordat mijn feestje over was werden Freke en ik al opgehaald om naar het volgende feestje te gaan, ook hier was het erg gezellig en nu kon Freke eindelijk een aantal van mijn Amerikaanse vrienden leren kennen.Graduationis de rest van de week uitgezonden op TV voor iedereen die het of nog een keer wilde kijken, of het gemist had. Dus ook hier kwam ik weer vol in beeld en ik heb blijkbaar ook in de krant gestaan. Gut ik word nog een keer beroemd hier ;)

Op zaterdag stonden we vroeg op om richting Myrtle Beach, South Carolina te gaan voor een paar dagen. Heerlijk genoten van het weer en het strand, en natuurlijk van elkaar. Eindelijk rust en tijd om even bij te praten, want dat was er de eerste 2 dagen dat de familie hier was niet echt van gekomen.. Op dinsdag gingen we naar de pier in Myrtle Beach, en hier waren een aantal mannen aan het vissen. Ze hengelde de ene na de andere baby haai naar binnen, dus natuurlijk wilde ik ze vasthouden en er mee op de foto. Een minuutje later was er opeens spanning en sensatie want iemand had een grote/sterke vis aan de haak geslagen. Een haai van 1.60… Ik kan je vertellen, je zwemt een stuk minder lekker als je weet wat voor joekels er in dat ondiepe water zwemmen daar. Zeker nu er afgelopen week 3sharkattackswaren in North Carolina… Eind goed al goed, op woensdag zijn we allemaal met 10 vingers en 10 tenen terug gereden naar West Virginia. Donderdag en vrijdag hebben we erg veelsightseeingin West Virginia gedaan, en vrijdag afgesloten met een schietles van mijn gastbroer. En daar waren we best goed in, don’t mess with the Leenes! Zaterdag hebben we het gepeupel weer op een vliegtuig richting Nederland gezet, en heb ik vooral nog heel veel dingen met vrienden gedaan deze week.

Het einde zit er echt aan te komen, ik ben al begonnen met het pakken van mijn koffer, maar het besef dat ik weg ga is er nog steeds niet. Het voelt alsof ik een weekje op vakantie ga, en ik daarna gewoon weer terug kom naar WV. We zullen zien of dit veramerikaanste meisje haar draai weer gaat vinden in Nederland, en zo niet dan komen er vast nog genoeg momenten in de toekomst dat ik mijn koffers weer kan pakken om een nieuw avontuur aan te gaan. Ik zie jullie vast allemaal 23 juni rond 07.30 op Schiphol hint hint;)

Graduation speech

For those who may not know me, my name is Colet and I’m an exchange student from The Netherlands. A year ago I was just a Dutch girl with a big dream. My dream was to live in the United States of America as an exchange student. So, that’s what I did. I decided to give up the life I had, and build a new life on the other side of the world. I signed up for an exchange-program, and a few months later I got a phone-call that I was going to live in Oak Hill, West Virginia. Honestly, I had no idea where West Virginia was. But with a little help of Google Maps I knew where my new home was going to be. And here we are, almost a year later, at the graduation of the class of 2015 at Oak Hill High School, home of the Red Devils.

I would like to thank the principals and assistant principals, the teachers, my classmates, the kids in the marching band and especially my close friends and host family for making me feel welcome and showing me what the real America is like. This experience would not have been the same without you all. I would also like to thank my parents and sister for flying half way across the world to be here with us tonight.

Today is not the end, and today is not the beginning. Today is a mark of progress and achievement in which we all should be proud of. The person you are today is different than the person you were at the beginning of the school year. We changed and we learned. But high school was more than studying and taking tests; it was a time where we were able to find ourselves, and master our personal and social skills. We grew up, that’s why we changed, so change is not always a bad thing.

I have been living in The Netherlands my whole life, but I changed everything around by moving here. Even though I have visited many countries and experienced multiple cultures, living somewhere else, and being away from the place you used to call home, is a whole different experience. I could give you a list of countries I would recommend to visit, but you know what, the USA is probably on the top of that list. You are a model for many other countries, and a lot of people can learn from the American customs, hospitality and freedom. Not every man, woman and child in this world is born free, and a lot of them do not have the ability to have the life they dream of. But in America, every citizen has that opportunity. So why not use it, why don’t you go live the life you want? Follow your dreams!