Je zou toch verwachten dat het een keer afgelopen moet zijn met die Amerikaanse avonturen, maar niets is minder waar! Er blijven leuke dingen gebeuren waar ik onwijs van geniet en vervolgens weer 3 pagina’s over vol kan typen, die jullie vervolgens weer mogen lezen natuurlijk ;)

De week na Springbreak hadden we Band Ratings, ik had geen idee wat het was, behalve dat iedereen er onwijs zenuwachtig voor was en we 3 muziekstukken moesten instuderen. Op woensdag gingen we met de welbekende gele schoolbussen, volgeladen met band kinderen en muziekinstrumenten, op naar Woodrow Wilson High School in een county verderop. De grootste rivaal van onze school. Een soort Ajax-Feyenoord relatie hebben we. WWHS is een rijke en grote school en dat was zeker te merken, gut wat was het mooi daar! Het was zeker even een momentje dat ik dacht ‘Waarom zit ik ook al weer op OHHS?!’, maar goed. WWHS heeft een groot auditorium en daar worden de ‘Band Ratings’ gehouden. Alle schoolbands in Southern West Virginia komen hier die dag heen en geven een optreden, voor dit optreden krijg je een cijfer en zo kan je jezelf dus meten met andere scholen. Voor mijn gevoel ging het best goed, maar we kregen alsnog een 2. (Cijfers gaan van 1 tot 5, 1 is het beste en 5 het slechtst) We waren niet teleurgesteld in onszelf, maar wel in WWHS. Het was duidelijk te merken dat onze scholen rivalen zijn, want de manier waarop we werden behandeld was niet erg vriendelijk. Zo zie je maar weer hoe belangrijk de schoolspirit hier is! Weer een ervaring rijker haha ;)

Dat weekend was ook prom! (PROM!!) Jaja, de grote dans aan het eind van het schooljaar waarover meiden zich al maanden van te voren zorgen maken. Het is echt een big deal en er word dan ook veel geld aan uitgegeven. Al maanden van te voren lopen meiden te stressen over hun jurk en of ze wel een date krijgen etc. Ik had een week van tevoren nog geen date en ik vond het prima. (Geen verplichtingen, niet ongemakkelijk hoeven schuifelen, met niemand rekening hoeven houden etc; klinkt perfect toch!) Toch kreeg ik de maandag voor prom opeens een berichtje van een jongen van mijn school, en toen wist ik al hoe laat het was. Een vriendin van me had ons opgezet omdat ze wilde dat ik een echte Amerikaanse prom ervaring kreeg, ik kon dus ook geen nee zeggen toen hij me vroeg. Date in the pocket dus. Ik had mijn jurk van gala vorig jaar in Nederland meegenomen, want ik was echt niet van plan veel geld uit te geven aan een jurk. De meeste meiden geven rond de $600 uit, nou, mij niet gezien. Dáááág!

Op de dag van prom heb ik m’n eigen haar en make up gedaan, geen spraytan gehaald en ook m’n nagels niet laten doen in een nagelsalon. Ik had namelijk liever dat ik er uit zag alsof ik naar prom ging, dan dat het leek alsof ik meespeelde in een aflevering van My Big Fat Gypsy Wedding. Nah-ah, just so not me. Rond een uur of 4 kwam mijn promdate me ophalen (Oja hij heeft ook een naam; Austin), hebben we onze bloemen uitgewisseld, en wat foto’s genomen. Traditie is dat het meisje een boutonniere haalt voor op het jasje van de jongen, en de jongen een corsage voor om de pols van het meisje. Daarna zijn we met mijn vriendinnengroep en hun dates uit eten geweest. Kaddie had het restaurant uitgekozen, en natuurlijk had ze een luxe en duur restaurant gekozen aangezien de jongens betalen voor hun date haha! Na het etentje gingen we door naar de school waar de Juniors de hele gymzaal hadden versierd. Het thema was Night In Central Park, en ze hebben echt mijn verwachtingen overtroffen. Overal stonden bankjes, in het midden van de gymzaal stonden neppe bomen en op de muur hadden ze een skyline van NYC gemaakt. Het was echt héél gaaf! Eigenlijk hoor je de hele avond een beetje met je date te dansen, maar aangezien mijn date niet van dansen hield en liever aan de zijkant stond heb ik mijn eigen plan getrokken. Opgegeven moment heb ik hem de dansvloer opgesleurd en hebben we 1 nummer geschuifeld, want het hoort eigenlijk wel, maar dat was ongemakkelijk genoeg om het bij 1x te houden. Ik heb een fantastische avond gehad en me prima vermaakt met andere mensen, ik laat mijn avond mooi niet verpesten door een jongen haha! Nadat de Prom Queen en King werden aangekondigd was het feest eigenlijk afgelopen; om 22.30. In Nederland ga je pas rond die tijd naar de club, maar hier is het dan al afgelopen. O o o Amerika, jullie moeten nog veel leren! Mijn school had geen after-prom, dus we zijn lekker een outdoor-movie wezen kijken bij Savannah thuis, ook heel leuk! Prom was zeker een van de beste ervaringen van dit jaar!

De week erna kregen we onze cap & gown voor graduation. Super spannend natuurlijk, en écht Amerikaans. Het kwam toen wel even binnen dat er echt een einde aan zit te komen, niet alleen voor mij, maar ook voor de rest van de seniors. Een paar dagen later kwam de principal me uit de klas halen en ik voelde de bui al hangen. Hij kwam me heel vrolijk vertellen dat ik niet mee mocht doen met graduation, oftewel ik had een cap & gown maar ik kon er niets mee. Aan het begin van het jaar was me verteld dat het geen probleem zou zijn dat ik niet officieel zou slagen, ik zou alsnog mee mogen doen met de ceremonie voor de ervaring. Dus dit was zeker wel even een klap in mijn gezicht dat dat plan niet doorging. Ik was niet erg boos, vooral teleurgesteld omdat ik vond dat ze het me eerder hadden kunnen vertellen, maar mijn gastmoeder was pisnijdig. Ik heb haar nog nooit zo boos gezien! Natuurlijk heeft ze gelijk actie ondernomen, want zo is ze, en heeft ze de baas van de principal ingelicht. Zijn baas vond het ook niet kunnen en heeft hem gelijk een boos mailtje gestuurd. De volgende dag werd ik weer in het kantoortje geroepen en kwam hij met een compromis. Ik zou alsnog niet mogen ‘lopen’, maar hij kwam wel met een ander tof idee. Hij vond dat ik een van de beste exchange students was die OHHS ooit gehad heeft, en daarom wilde hij me de eer geven om een speech te houden tijdens graduation! Supergaaf! Persoonlijk vind ik dit nog veel leuker dan op traditionele manier de ceremonie meemaken, dus ik ben helemaal blij! Alle speeches moesten worden ingeleverd en je moet een contract tekenen dat je je houd aan de tekst die op papier staat. Lang leve Amerika en alle regeltjes… Maar goed, m’n speech is dus al geschreven en na graduation (5 juni) zal ik hem op mijn blog zetten! Spreken voor zo’n 2500 man is een ander verhaal, maar we zullen zien hoe dat gaat haha! Verder mag ik op de eerste rij zitten en mijn cap & gown dragen, dus ik ben helemaal blij!

Verder heb ik mijn AP Literature toets gehad, een soort examen van 3 uur, en de score die je haalt bepaald of je college credit krijgt of niet. (Voor mij telt die credit natuurlijk niet want ik ga nier naar een Amerikaanse universiteit.) Laat ik het zo zeggen; ongeveer 20% van de Amerikanen haalt de toets, laat staan een foreign exchange student! Hij was behoorlijk pittig, maar het ging eigenlijk beter dan verwacht! Niet dat het iets uitmaakt, want het cijfer telt niet mee voor je rapport en ze sturen de scores ook niet naar mijn Hogeschool in Nederland. Was meer een dingetje wat ik moest doen voor niks, ach is ook geen probleem, doen we even.

Op donderdag voor moederdag weekend zijn Nancy en ik op het vliegtuig gestapt en naar Charlotte, North Carolina gevlogen om wat tijd door te brengen met mawmaw (oma), Kristin (dochter) en de kleinkinderen. Aangezien de jongens gewoon naar school moesten zijn we er vooral met z’n 4^e op uit geweest om te shoppen en bij te kletsen. Op vrijdag zijn we naar een grote mall gereden in de jeep en dat was een heel avontuur. Denk je even in dat een 80 jarige vrouw de jeep in moet klimmen, gelukkig kon mawmaw er zelf ook heel hard om lachen! Verder zitten er aan de jeep zitten geen deuren of dak meer, dus met 130 km/u over de snelweg is een hele andere ervaring dan in een gesloten auto haha! Zeker als je 80 bent! Daarnaast heb ik de jongens wat simpele Nederlandse liedjes aangeleerd, dus vervolgens zaten die de rest van het weekend kinderen voor kinderen melodietjes te neuriën! Ik heb er heel erg genoten van ons tripje!

Op school doen we eigenlijk niets meer, de AP toetsen zijn achter de rug, en de meeste docenten doen niets meer, dus eigenlijk zitten we nu onze tijd uit. Zo heb ik nu 2 ‘nap-periods’ waar we standaard dutjes doen, en tijdens mijn eerste uur kleuren we kleurplaten. Ja, het niveau is weer erg hoog! Ik weet ook niet zeker wanneer mijn laatste dag is, misschien volgende week dinsdag maar misschien ook op donderdag, en daarnaast hebben we ook nog ergens ‘Senior Skip Day’ waar alle seniors niet naar school gaan, maar ik weet ook wanneer dat is. We zien het allemaal wel!

Over 2 weken gaan we met de band naar Ohio voor een optreden en een dag in een pretpark dus dat word zeker een leuke afsluiter van dit schooljaar, en 3 dagen later staan papa, mama en Freke als het goed is op het vliegveld hier in West Virginia! De tijd vliegt! See you guys soon!

Liefs, Colet

Ps. Ik heb een stuk of 50 foto’s in mijn fotoalbum gezet van het hele jaar door, dus als je een beter beeld wilt van mijn jaar moet je daar zeker even een kijkje nemen!