Bang worden van je eigenschoolsign, ja echt. Elke keer als ik langs het bord loop of rij krijg ik de kriebels. We hebben sinds deze week een nieuw teken, en ik vind het verschrikkelijk. Ik snap nog steeds niet waarom onze mascotte een duivel is, want ook die maakt me bang. En dat terwijl ruim 95% van de school christelijk is, ik dacht altijd dat de duivel en het geloof niet samen gingen maar ik begin nu echt te twijfelen. Waarom kan onze mascotte niet gewoon een vlinder zijn, of een hertje, of een koe, of een pinguïn?

Ondanks dat onze mascotte heel eng is hebben we nog steeds geen enkelefootballgamegewonnen, zo goed zijn onze duivels nu ook weer niet.

Reden daarvoor is dat wij een van de kleinere AAA scholen zijn, je snapt er waarschijnlijk niks van dus ik leg het met liefde even uit. Scholen worden ingedeeld in A, AA en AAA scholen. Dat gaat per aantal leerlingen, A scholen zijn het kleinst (1-300), AA de middelgrote (300-777) en AAA de grootste (778+). A scholen spelen geen wedstrijden tegen AAA scholen, zodat de wedstrijden een beetje eerlijk blijven. Wij zijn met ± 850 leerlingen één van de kleinste AAA scholen, helaas spelen we ook tegen AAA scholen met 1600 leerlingen. Die scholen hebben veel betere teams omdat ze nu eenmaal meer keus hebben uit spelers voor hun team. Dus tot nu toe hebben we allefootballgamesverloren..

We zijn wel nummer 5 in de staat van scholen met de meesteschool spirit, dus we zijn toch nog ergens goed in ;)

2 weken geleden zijn we met ongeveer 25 mensen van de kerk naar een soort bungalow park in Ripley geweest, zo’n 2 uur rijden vanaf Oak Hill. Van de autoritten merk ik vrij weinig, want ik val standaard in slaap na een kwartiertje in de auto haha, best handig ;) We gingen naar Ripley voor een weekendje“spiritual growth”, 2 dagen lang christelijke liedjes gezongen en verschillende preken aangehoord. De preken hier in de kerk, en ook tijdens dat weekendje, zijn soms een beetje te veel van het goede hier (voor mijn doen), dus ik ben ondertussen erg goed in het uitschakelen van mijn luister vermogen. Ik vind het prima om te luisteren, maar ik hoef niet 2 uur lang aan te horen dat iedereen die niet in God geloofd naar de hel gaat, want dat is niet wat ik geloof en na de zoveelste keer wordt je het een beetje zat.

Vorige week heb ik een beetje Nederlands eten geïntroduceerd hier, ik had drop mee naar school genomen om m’n vriendinnen te laten proeven. Ik had het moeten filmen want hun reacties waren echt geweldig, het was echt alsof ze het smerigste ooit in hun mond stopte, het was te mooi om waar te zijn. Die zelfde avond heb ik pannenkoeken gebakken voor Nancy en Delmas en gelukkig vielen die wel in de smaak. De spek pannenkoeken hebben ze niet geprobeerd, want dat is anders, en anders is eng. Althans, dat is wat mensen denken. Niet mijn instelling. Dus ik heb alle spek lekker zelf opgegeten en de volgende dag als lunch mee naar school genomen!

Die vrijdag had ik mijn eerstefootballgamewaar ik mocht spelen, en het was onwijs gezellig. Het was in Winfield, zo’n 1,5 uur rijden vanaf Oak Hill. Het was erg spannend want we stonden voor, maar in de laatste 45 seconden heeft Winfield gescoord en zo hebben we verloren met 2 punten, helaas. We waren pas om 12 uur ‘s avonds terug, en de volgende dag moesten we om 8 uur al in Mount Hope staan voor een parade. Dat was ook mijn eerste parade en het was heel leuk om te doen, het was maar 20 minuten en de weg was grotendeels bergafwaarts dus het was goed te doen.

Spiritweek/Homecoming-week

Afgelopen week hadden wehomecoming week/spiritweekop school, met op vrijdag dehomecoming gameendance. Ik heb geen idee waarhomecomingvoor staat, maar het is een helehappening. Elke dag heb je een thema waarin je naar school komt, en als je je die dag aan het thema hebt gehouden krijgt jouw schooljaar punten, en iedereen wil het liefst winnen. (Winnen is belangrijker dan meedoen is het motto in Amerika) Ook elk schooljaar bouwt een‘float’aka een aanhangwagen in een thema. Dit jaar was het thema Disney, en deseniorshadden The Lion King. Onze aanhanger/praalwagen was daarom ook in The Lion King thema gemaakt. Maandag t/m donderdag werden er‘float party’s’gehouden waar er aan de praalwagen/aanhanger gewerkt kon worden. Ik ben naar geen van defloat party’sgeweest, want ik had het veels te druk met andere dingen.

Verder is het traditie dat allesenior girlsop maandag, woensdag én vrijdag ochtend door de gangen rennen en allemaal verschillende‘cheers’roepen. Vrij apart, maar wel leuk om te doen!

Maandag was hetpj-day, in je pyjama naar school dus! Ik had de avond ervoor toch nog even voor de zekerheid m’n vriendinnen ge-smst om zeker te weten dat iedereen in pyjama naar school ging en ik niet de enige zou zijn, maar iedereen zou het doen. En inderdaad, maandag liep bijna de hele school in pyjama op school. Geweldig! Én erg comfortabel! Het is toch wel vreemd om je docenten in pyjama voor de klas te zien staan, dat zou in Nederland echt ondenkbaar zijn.

Dinsdag wassports-team-day, naar school in eenjerseyof kleuren van je favoriete sport team. Ik had een West Virginia t-shirt van Nancy geleend, maar op het laatste moment toch besloten om in oranje kleren naar school te gaan.Dutch pride!Niet iedereen snapte de oranje kleren, maar de voetbalfans op school die het WK hadden gekeken hadden het snel door.

Woensdag wastwin-day, de bedoeling dat je dezelfde kleren aan trok als eenbuddy. Ik had geenbuddywant onze vriendengroep is een oneven aantal, dus ik heb niet meegedaan aan deze dag, helemaal niet erg.

Donderdag wasclash-day, samen met de maandag mijn favoriete dag! Het idee was dat je de grootstemismatchaantrok, en ik vond het geweldig!

Vrijdag wasRed&Black-day, de schoolkleuren. Ik was alleen zo moe dat ik die ochtend niet nadacht en mijn blauwe vest wel erg aantrekkelijk en zacht vond dat ik die aantrok. Eenmaal op school kwam ik er achter dat dat niet de slimste beslissing ooit was, want ik was serieus een van de weinige die geen rode of zwarte kleren aan had. Leuke bijkomstigheid was ook nog eens dat de schoolkleuren van de tegenstander blauw en wit waren. Oeps. Overloper. Oeps.

Ik was vrijdag zo moe omdat we de nacht van donderdag op vrijdag‘senior lock-in’hadden, eensleepoverin de gymzaal op school met alleseniormeiden. We hebben de hele nacht onze dans gerepeteerd, want het is traditie om alssenior girlseen dans op te voeren op de vrijdag vanspiritweekvoor de hele school. Om 5 uur ’s morgens werden we ‘vrij’ gelaten, en zijn we met de meiden naar Tudors geweest en hebben we ontbeten met z’n allen. Voor mij is de hele nacht opblijven niet zo’nbig deal, maar voor de rest was het serieus de eerste keer dat ze een nacht doorhaalden. Ik ben thuis afgezet en na een snelle douche begon school alweer. Tijdens mijn 4e en 6^euur hebben de docenten een film opgezet zodat de jongens de film konden kijken, en de meiden een kort dutje konden doen. Nuttige dingen doen was toch geen optie die dag ;)

Alle lesuren waren vrijdag 15 minuten ingekort, zodat we aan het eind van de dag zo’n 1,5 uur over hadden. Deze tijd werd gebruikt voor een‘pep-rally’. Met de band liepen we door de gangen terwijl we het schoollied speelden, en we eindigden in de gymzaal. Alle klassen volgden de band dus uiteindelijk eindigde iedereen in de gymzaal. Daar werd hetfootball teamgeprezen, decheerleadersdeden dansjes, er werden verschillende spelletjes gedaan tussen de verschillende schooljaren om te zien wie de beste was, desenior girlsdeden hun dans en de band speelde verschillende nummers. Dit alles is om iedereenenthousiastte maken voor de wedstrijd van die avond. Toen we uit waren had ik een half uurtje de tijd om even tot rust te komen, en toen moest ik al weer klaar staan in m’n bandpakje om in dehomecoming-paradete spelen. Deze parade was erg zwaar want hij duurde 45 minuten, in de route zaten erg veel heuvels, en het was 25 graden. Het bandpakje is erg warm, dus het was echt 45 minuten afzien. Toen we op de eindbestemming aankwamen hadden we een uur de tijd om tot rust te komen, want daarna moesten we al weer klaar staan om naar hetfootball fieldte marcheren, het volkslied te spelen, en daarna liedjes te spelen terwijl we in de tribune zaten. Aan het einde nog even een stuk van 7 minuten spelen, terug marcheren naar de school en toen was de dag eindelijk over. Tijdens de halftime show werden de homecoming king en queen bekend gemaakt, een soort populariteits verkiezing. Dit jaar is de homecoming king een gehandicapte jongen geworden. Iedereen zegt dat hij een hele leuke persoonlijkheid heeft, en het echt verdiende om homecoming king te worden, ik vind het allemaal prima. (Gehandicapte kinderen gaan hier naar de gewone highschools, ze hebben wel een aparte klas, maar ze zitten in hetzelfde gebouw. Dit doen ze omdat ze geen onderscheid willen maken tussen de leerlingen, naar mijn mening werkt dat niet heel erg als je die kinderen alsnog in een apart lokaal plaats maar ach.) Die avond was er ook dehomecoming dance, dat is op andere scholen eenbig dealen alle meiden komen in mooie (veel te korte) jurken en de jongens in pak maar op mijn school niet. De dress-code wascasual, en er was mij verteld dat het niet heel boeiend is.Winter ball & Promzijn veel leuker zeggen ze, dus ik hebhomecoming danceaan m’n neus voorbij laten gaan en ben lekker naar huis gegaan. Na een 40 uur durende, hele drukke, dag was ik er ook wel aan toe om lekker te slapen. Zaterdag werd ik pas om 16.30 wakker, niks mis mee.

Ondanks dat ik nog steeds geen heimwee heb, is het niet altijd even makkelijk om zo ver van huis te zijn. Mijn lieve opa is 2 weken geledengediagnosticeerd met een hele nare ziekte, en het is dan toch wel lastig om 6500 kilometer verderop te zitten. Verder is soms het idee om op m’n fietsje naar de stad te gaan, een biertje te drinken op het clubhuis, iedereen een knuffel te geven of in de trein te stappen en doen waar ik zin in heb wel erg verleidelijk, maar ik zou dat alles nog steeds niet willen inruilen voor dit jaar!

Heel veel liefs, Colet.